Just Be Fair, Horse eyes cant lie.
Just Be Fair, ook wel genoemd Fair, was een Heel goed western paard. Zijn stamboom mocht je U tegen zeggen. Maar liefde kreeg hij niet, op zijn 6e maand al gescheiden van zijn moeder en gelijk voor een paar 1000 euro's verkocht. Fair groeide snel, en zijn spieren werden groter en krachtiger. Het werd een prachtpaard. Op zijn 2e gingen ze met hem aan het werk, Hij werd ingereden, en leerde alles bijzonder snel aan. Op zijn 3e was hij klaar voor gebruik. Iedere fokker uit de buurt was stinkend jaloers op de eigenaar van fair, en ze vroegen regelmatig om een dekking van deze grote hengst. Inmiddels had hij op zijn 4e al meer dan 100 prachtige nakomelingen, maar geen een was zo goed als Fair. Fair was inmiddels al bekend in heel Amerika en werd nog steeds aangevraagd voor dekkingen. Zijn wedstrijden gingen perfect, Hij reed inmiddels op het hoogste niveau en nam het regelmatig op tegen wereld paarden, en hij Won. Toch was Fair niet gelukkig. Eten - rijden -rusten, zo was zijn leven, geen liefde. Soms was er een stalknecht die hem een aai over zijn bol gaf. Daar genoot hij van. Alweer had Fair een Wedstrijd, dit keer ver van zijn woonplaats vandaan. De trailer was kapot en er was verder geen vervoer. Met de trein dan maar. Toen ze Fair in de trailer wouden doen, ging dat niet zonder slag of stoot. Fair weigerde met zijn hele lichaam. hij wou er niét in. De trein maakte een Lawaai die hij nog nooit gehoord had, zo Hard zo kil, zo onmenselijk. Hij wou er niet in. Na wat worstelen stond hij in de trein. nat van het zweet, trillend op zijn benen. Ogen wijdt open. Soms kwam er een verslagen hinnik uit. Wanneer deed hij het goed, altijd zei hij ja, altijd ging hij door het vuur voor de mensen, en nu omdat hij niet in dit ding wou, niets? geen aai, geen beloning. Helemaal niets. Hij wou niet meer voor de mensen werken, hij wou vrij zijn van de mensen. Fair schopte tegen de houten wanden van de trein, je hoorde gekraak, naar 10 minuten schoppen zat er een behoorlijk groot gat in. De trein had vaart, maar het was te doen. Fair nam een sprong En viel in het hoge gras aan de rand van het treinspoor. Hij was vrij! Maar hij had pijn, hij was niet zo best gevallen en had een behoorlijke jaap op zijn knieen. Fair stond op en galopeerde weg, op naar de grote groene valte daar, mat de hoge rotsen en de prachtige rivieren. Hij had pijn, maar hij moest door.
Er is nog gezocht naar het bekende western paard, 2 weken lang. maar er is niets meer van vernomen. Hij is als 'dood' verklaard bij de mensen. maar de paarden in de vallei weten anders.
Onderwerp: Just be Fair 
zo feb 26, 2012 2:09 am
