Where horses belong.

@Nell haha we liggen nu te slapen in een inham :')


Night wind
Ik schrik wakker en sta gelijk recht op.
ík had raar gedroomd, we gingen allemaal dood'
Opgelucht dat het een droom was zuchte ik en ging weer liggen, dit keer genoot ik van de wamte.

EDIT REMEMBER: In dit forum moet je in de derde persoon posten, dus bv. night Wind schrikt wakker en staat gelijk recht op. Hij had raar gedroomd, wij gingen allemaal dood',...

Hihi
Ice valt ook in slaap en droomt over.... Appels xD

^{(Ice is van Nell-Ice (2de acount)) en is de partner van Colour}

Ice is nu van mij.... Ik ben Colour maar dan met Ice dus een ander acount...
Ik speel voortaan met Ice

Memorie sleept met een takje,, ze heeft best honger.

Oké, super!

Ice kijkt raar op als ze het takje ziet en heeft best ook wel honger

Memorie ziet Fair zweten,, "Wat is er aan de hand?", ze kijkt bezorgd naar Fair.

Ook Ice kijkt bezorg naar Fair...
Zou Fair ziek zijn?

Fair hinnnikt en Briest.
'Nee er is niets, ikheb vandaag mijn dag niet ofzo'
Fair stap de inham uit en laat zijn benen koelen in de koude sneeuw, er moet nu minimaal al 10 cm liggen.
Er viel opnieuw een sneeuwflok op Fairs neus.

"Haha oké,, maar we hebben een probleem Fair. Hoe geraken we aan eten?", Memorie kijkt Fair na. Ze heeft al behoorlijke honger van de tocht.

Ice komt ook rustig buiten en schrikt als er een sneeuwvlok op zijn achterhand valt

Fair rook even in de lucht en gaf een vermoeide zucht, daarna begon hij nog meer te zweten.
'Zoals je zelf al zei, moet er hier in de buurt eten zijn. Als ik me niet vergis moet er een paar honderd meter verderop appelbomen zijn.'
Fair stapte onrustig rond op afwachting van zijn kudde.

Als Ice het woord Appelbomen hoorde werd hij in plaats van rustig opgewonden en ging galoperen rond de 2 andere paarden

Memorie volgde Fair, het was koud maar de moeite waard. Ze ging over in een drafje. De appelbomen kon je al in de verte zien!

Ice voelde zig uitgesloten en galopeerde op een afstandje mee...

Fair had een rustige draf, maar je merkte dat fair er moeite mee had.
Maar de geur van de bomen moedigte hem aan om door te gaan.

Toen Ice ook de Appels rook ging hij in galop over en was als eerste bij de appelboom

Fair was inmiddels ook geariveerd, je zag duidelijk aan de appels dat het winter was.
De meest waren verrot, maar er zaten soms nog goede appels tussen.
'Hier kunnen we wel een paar dagen van leven.'Zei ik terwijl ik een appel opat.

Toen Ice haar voorbeeld volgde had ze er al 2 op...
Ze stopte en probeerde weer bij de groep te horen door lief te zijn...

Memorie at vredig, wat dedennde appels haar goed. Ze keek naar de andere paarden, die kouwden ook rustig. Ze begon ondertussen al aan haar derde appel. Veel appels waren er niet, maar toch genoeg om even te overleven. De hemel werd al behoorlijk donker, de nacht zou zo komen.

Fair kijkt even omhoog om alles goed te bekijken.
' ik snap dat we honger hebben, maar we moeten nu stoppen met eten. Anders hebben we morgen niets meer.' ik kijk naar een grot. Niet een hele grote, maar we konden in ieder geval droog staan.
'we kunnen in die grot overnachten, of naar onze vorie grote warme inham. Jullie mogen kiezen.'

"Ik ga voor deze,, die is dichter bij de appelbomen en ook dichter bij de rivier.", Memorie wees naar een klein beekje tientallen meters verder. Nadien stapte ze naar de kleine grot.

Fair briest zacht en keek of de kudde veilig binnen was.
Fair ging aan de ingang van de grot liggen.
'Laten we vannacht rusten, jullie kunnen er vannacht wel uit gaan om even wat te drinken, maar maak mij alsjeblieft wakker.'
Fair bries en leg zijn hoofd neer, klaar om in slaap te vallen.

Memorie sloot haar ogen,, het was een vermoeide dag geweest.

[s]Ycardo mengt zich ook in het gesprek maar heeft geen zin om het lijstje in te vullen. Als je meer wil weten kijk dan maar op zijn profiel. :')[/s]

Ycardo
Komt langzaam aanlopen.

Memorie ziet een paard aankomen en briest.